Als de Ramadan begint, hangt er opwinding in de lucht. Er is een spirituele energie die voortkomt uit het vasten, de gemeenschap komt samen en bidt samen. Maar sommigen van ons zullen niet kunnen deelnemen aan alle dingen die deze maand zo speciaal maken. Sommigen van ons moeten misschien medicijnen gebruiken of hebben bloedarmoede of maken een moeilijke zwangerschap door en kunnen niet vasten.
Sommigen van ons kunnen een groot deel van de maand bedlegerig zijn en zullen niet in staat zijn om tarawieh (Ramadan-nachtgebed) te bidden. ]Dit mag ook perfect thuis!. En sommigen van ons zijn misschien zo ziek dat we de Koran niet eens kunnen opheffen om hem te reciteren. Maar het is gemakkelijk om onszelf met anderen of met ons oude zelf te vergelijken, en het is gemakkelijk om middelen voor doeleinden te verwarren. Wat vasten, tarawieh bidden en het reciteren van de Koran zo speciaal maakt, zijn niet de handelingen op zichzelf, maar eerder dat ze worden gedaan in gehoorzaamheid aan Allah en in de hoop op Zijn genade, liefde en beloningen. Ze zijn het middel, en Gods genoegen is het doel.
Vasten is bijvoorbeeld verboden op de dagen van Eid. Een daad die zoveel deugd heeft dat zowel een verplichte handeling tijdens Ramadan als een vrijwillige handeling buiten de Ramadan eigenlijk een zonde wordt op de dagen van Eid. Niet vasten gedurende die dagen wordt een daad van aanbidding en gehoorzaamheid, en dus een actie die ons dichter bij de Allerhoogste brengt.
Onthoud dat het in wezen uw intentie is die belangrijk is. Als u in goede gezondheid was geweest, zou u hebben gevast en alle dingen hebben gedaan die uw gezondheid toestond. De Profeet ﷺ beschreef twee mannen: één man aan wie God rijkdom en kennis heeft geschonken, en hij handelt op basis van die kennis en geeft uit van zijn rijkdom, en een andere man aan wie Allah kennis heeft gegeven maar geen rijkdom, en die man zegt: "Als ik de rijkdom had die hij had, zou ik hetzelfde doen".
De Profeet ﷺ zei: "En ze worden hetzelfde beloond".
Dus als je de mensen ziet en denkt: "Als ik goed was, zou ik deze maand vasten", of als je familie tarawieh kan bidden en je zegt: "Ik wou dat ik bij je had kunnen zijn", dan ben je precies hetzelfde beloond als degenen die de acties uitvoeren. In de ogen van Allah ben je net zo speciaal als de persoon die de hele nacht bidt, als de persoon die de Koran voltooide en als degene die dorst heeft en moe is van zijn vasten. Bovendien heb je door je ziekte een speciale relatie met Allah. De Profeet ﷺ vertelt ons:
“Geen vermoeidheid, noch ziekte, noch verdriet, noch droefheid, noch pijn, noch leed treft een moslim, zelfs als het slechts de prik was die hij van een doorn krijgt, maar weet dat Allah een aantal van zijn zonden daarvoor goed maakt.¨
In een andere overlevering bezocht een metgezel de profeet ﷺ toen hij ziek was. De Profeet ﷺ zei tegen hem:
"Geen moslim wordt getroffen door enig kwaad behalve dat Allah zijn zonden zal wegnemen als de bladeren van een boom die naar beneden vallen"
Daardoor bevindt u zich in het rijk van Gods vergeving, aangezien u ziek bent. Bovendien is er een ander soort behoefte aan Allah in zulke situaties. De profeet Ajoeb (Alaihis Salaam) riep tot Allah in zijn ziekte:
"Inderdaad, tegenspoed heeft me geraakt, en jij bent de Genadigste van de barmhartigen."
Uw roeping tot Hem tijdens uw ziekte is een vorm van aanbidding, een die vele anderen misschien nooit zullen ervaren. Bovendien wordt elk geduld dat je toont gewaardeerd door Allah. Hij vertelt ons in de Koran:
Voorwaar, het zijn de geduldige die hun beloning zonder berekening zal worden gegeven.
Onthoud dat het punt van aanbidding niet is om je te breken, maar om je op te bouwen. Eens liep de profeet ﷺ de moskee binnen en zag een touw tussen de twee pilaren hangen. Hij vroeg: "Wat is dit touw?" De mensen zeiden: "Dit touw is voor Zajnab die, als ze moe is, het vasthoudt (om te blijven staan voor het gebed)." De profeet zei: "Gebruik het niet. Verwijder het touw. U moet bidden zolang u zich goed voelt, en als u moe wordt, ga dan zitten. "
Welke acties je ook kunt doen, hoe klein ze ook lijken, kan alleen echt door God Zelf worden gekwantificeerd. Allah zal je niet beoordelen voor de daden die je niet kon doen, en het zou een afleiding zijn om je erop te concentreren. Als u andere dingen kunt doen - smeekbeden, gedenken, naastenliefde - zal Allah u belonen voor uw zoektocht naar alternatieve manieren om dicht bij Hem te komen. En zelfs als je helemaal niets kunt doen, weet Allah het, de meest Genereuze beloont u voor wat u zou hebben gedaan.
En als je hart nog steeds pijn doet omdat je er echt van houdt om Allah te aanbidden door middel van vasten of tarawieh of Koran en je bent er niet toe in staat, dan is je liefde voor die daad van aanbidding geliefd bij Allah, die je beloont voor die liefde.
Een man werd gevraagd waarom hij in elk gebed Soera al-Iglaas reciteerde - iets waarvoor we hem zouden kunnen bekritiseren omdat het een 'korte' soera (hoofdstuk) is - maar hij antwoordde dat:
´'Het is omdat deze soerah de Meest Genadevolle beschrijft, en daarom reciteer ik het graag. "
Toen de profeet het antwoord van de man hoorde, zei hij:
"Zeg die man dat Allah van hem houdt."
Uw liefde voor bepaalde daden van aanbidding wordt door God gewaardeerd en bemind.Dus als je Ramadan in ziekte doormaakt, onthoud dan dat ook jij geliefd bent bij Allah. Zelfs als je niet kunt deelnemen aan de acties van deze maand, komen Allah's genade, liefde en vergeving op je neer zoals ze dat doen voor de vastende persoon, degene die het nachtgebed doet en de Koran reciteert. Je staat bij hen in rang!