Opwarming van de aarde en verspilling

Vraag: De opwarming van de aarde is zo verontrustend ... we verbruiken met zijn allen heel veel energie in het dagelijks leven, zoals het licht ontsteken, bij het autorijden, elektriciteit gebruik van vele toestellen, enz. Wat zegt de shari´a over het dagelijks energieverbruik?

Antwoord:

De opwarming van de aarde vormt inderdaad een ernstige bedreiging voor de mensheid en alle wezens, en moet worden aangepakt door die samenlevingen waarvan de consumptie het meest bijdraagt ​​aan het probleem. Dat gezegd hebbende, er is niets mis met het gebruik van elektriciteit of het besturen van een auto, zolang u deze zegeningen gebruikt om aan behoeften en plichten te voldoen en niet verkwistend of buitensporig bent in uw gebruik. Ook, terwijl de sunna is om de middelen te nemen om met elke dreiging of catastrofe om te gaan, moeten we in gedachten houden dat alles onder de controle van Allah is. We moeten niet toestaan ​​dat onze bezorgdheid om de planeet ervoor zorgt dat we zo gestrest en angstig worden dat we niet normaal kunnen functioneren. In plaats daarvan streven we ernaar om de schade tot een minimum te beperken en dan de zaak over te dragen aan Allah en Zijn oneindige wijsheid. 

 De bedreiging:

Als individuen die de sunna van de profeten en boodschappers (vrede en zegeningen zijn met hen allemaal) in ons leven willen toepassen, hebben we een grote verantwoordelijkheid op onze schouders om het bewustzijn van de opwarming van de aarde te vergroten en onze samenlevingen aan te moedigen de middelen te gebruiken om het een halt toe te roepen. De schade is divers en ernstig, zoals: overstromingen en andere natuurrampen als gevolg van de stijgende zeespiegel, hogere temperaturen die leiden tot een gebrek aan irrigatie en een algemeen tekort aan water, verhoogd risico op ziekte door hogere temperaturen, hongersnood als gevolg van de ernstige gevolgen voor de landbouw en voedselproductie, enzovoort. Dit kan allemaal resulteren in een grote economische ineenstorting, armoede en zelfs oorlogen om beperkte middelen. Het criterium dat door de Heilige Wet is opgesteld om met een dergelijk probleem om te gaan, is het vermijden van verspilling, een belangrijke ondeugd die een spirituele epidemie is van de moderne consumptiemaatschappij.

Verspilling:

 Verspilling of israaf in het Arabisch betekent rijkdom consumeren, verspillen en uitgeven aan datgene wat geen echt voordeel inhoudt, noch religieus noch werelds (van dat wat is toegestaan). Het is onwettig, een ziekte van het hart en een verachtelijke eigenschap. Voldoende voor jou is de verklaring van Allah, Glorieus en Verheven:

En wees niet buitensporig; waarlijk, de extravagante zijn de broeders des duivels

evenals

Eet en drink, maar wees niet verkwistend. Voorwaar, Allah houdt niet van de verspillers

Geleerden vermelden dat verspilling duidelijk en voor de hand liggend kan zijn, zoals kraanwater laten staan ​​zonder het te gebruiken of voedsel laten bederven zonder het op te eten; of het kan subtieler zijn, zoals door na verzadiging toch nog te eten. Onze Geliefde Boodschapper likte zelfs zijn gezegende vingers na het eten, om zelfs geen stukjes voedsel op de hand te verspillen na een maaltijd. Wat betreft het eten van delicaat voedsel of het dragen van mooie kleding, het wordt niet als verspilling beschouwd als het van het wettige is en als men daarmee niet van plan is arrogant en trots te zijn. Ten slotte is alles wat wordt uitgegeven aan daden van ongehoorzaamheid en zonde een vorm van verspilling.

De oorzaken:

Geleerden vermelden dat de oorzaken van verspilling in de eerste plaats de volgende zijn:

(a) Domheid, wat meestal het geval is. Dit veroorzaakt extravagantie, vooral wanneer het gepaard gaat met slecht gezelschap, of wanneer iemand veel rijkdom heeft zonder veel moeite te hebben gedaan om het te verwerven, wat vaak het geval is bij kinderen van rijke ouders.

(b) Onwetendheid over de betekenis van verspilling, zodat een persoon eenvoudigweg niet weet wat het betekent om verspillend te zijn.

(c) Ostentatief pronken, aangezien men extravagant zou kunnen zijn om door mensen geprezen te worden

(d) Luiheid en ledigheid, waarbij de persoon niet waakzaam is in het ten goede gebruiken van zijn rijkdom

(e) Zwakte, dat wil zeggen, verkwistend zijn uit verlegenheid tegenover anderen

(f) Zwakheid van het geloof, zodanig dat men verkwistend is maar het gewoon niet kan schelen, ondanks dat men weet dat het onwettig is.

Het is inderdaad erg moeilijk om te genezen, aangezien maar weinig mensen met extravagantie zelfs maar ontvankelijk zijn voor rede. Behandeling vindt voornamelijk plaats door deze oorzaken uit de wereld te helpen en slecht gezelschap te vervangen door gezelschap van rechtvaardigen en intelligente mensen.

De zegen van rijkdom:

De belangrijkste reden waarom verspilling zo afkeurenswaardig is, is het feit dat rijkdom een ​​enorme zegen is van Allah de allerhoogste, evenals is het een middel om zaden te planten voor het hiernamaals. Door rijkdom wordt men gevoed, gekleed en gehuisvest en beschermd tegen de schande van bedelen. Door rijkdom kan men de rangen bereiken van degenen die in liefdadigheid geven en door rijkdom worden de behoeften en schulden van de behoeftigen vervuld. Door rijkdom kan men de hadj of umrah uitvoeren en verwantschapsbanden onderhouden. Rijkdom is het middel om mensen te helpen door moskeeën, scholen, ziekenhuizen en dergelijke te bouwen. En de beste van mensen is hij die mensen ten goede komt. Als eenmaal is vastgesteld dat rijkdom een ​​enorme zegen is, volgt daaruit dat verspilling inhoudt dat we de zegen van Allah kleineren, vernederen, verwerpen en ondankbaarheid tonen. Dit resulteert in woede, haat, verwijten en bestraffing van de Schenker, evenals het terugnemen van de zegen omdat de persoon de waarde ervan niet beseft en niet voldoet aan wat hem of haar toekomt. Aan de andere kant resulteert het tonen van dankbaarheid ervoor dat de zegeningen blijven of nog toenemen. 

Zoals Allah  de Allerhoogste zegt:

Voorwaar, als je dankbaarheid toont, zal ik je zeker meer geven

Het broeikaseffect zou dus heel goed een straf van Allah kunnen zijn voor ons gebrek aan dankbaarheid voor de kostbare hulpbronnen van de aarde en onze buitengewone extravagante consumptie ervan. Voor zowel individuen als samenlevingen in het algemeen is de oplossing om terug te keren naar een evenwichtige levensstijl en om gezamenlijke inspanningen te leveren om middelen te delen en te verdelen met mensen in nood, in de geest van oprechte dankbaarheid voor die bronnen en deze gezegende planeet.

En Allah weet het het best.