Veel islamofoben gebruiken dit vers om te beweren dat het zo is: "dood ze waar je ze ook vindt." (Koran 2: 191). Is deze passage in de Koran een aansporing voor moslims om christenen te doden? Nee, dat is niet zo. Waarom? Omdat het uit zijn verband wordt gehaald en verkeerd wordt geïnterpreteerd. Het vers gaat over een specifieke situatie tussen de moslims die voor hun leven moesten rennen van Mekka naar Medina van hun vorige onderdrukkers en vijanden, de afgoden aanbidders van Quraish:
“Vecht op Gods pad tegen degenen die jou bevechten, maar wees niet agressors, want God houdt niet van agressors. (02: 190)
Als ze een gevecht beginnen] dood ze waar je ze ook vindt, en verdrijf ze van waar ze je ook verdreven hebben. Onderdrukking is erger dan moord. Bevecht ze niet in het Heiligdom, tenzij ze je erin bevechten. Als ze je bevechten, dood ze dan. Dat is de beloning van de ongelovigen. Als ze stoppen, is God vergevensgezind en Genadevol voor iedereen. (02:191)
Ten eerste zijn de "ongelovigen" die in deze context tegen de moslims vochten de afgoden aanbidders van Quraish. Ze zijn geen christenen.
Ten tweede verwijst het niet naar christenen en joden die de Koran als gelovigen beschouwt.
Ten derde staat er: "als ze je bevechten, dood ze dan."
Ten vierde zegt het: wees geen agressors. Als de afgoden aanbidders een gevecht beginnen, dood ze
En tenslotte, als ze stoppen, is God vergevensgezind en genadig voor iedereen.
Ibn Al-Qayyim (1292-1350) schreef: “De Profeet heeft de religie nooit aan iemand opgedrongen, maar hij vocht alleen tegen degenen die oorlog tegen hem voerden en vocht als eerste tegen hem. Wat betreft degenen die vrede met hem sloten of een wapenstilstand voerden, hij vocht nooit tegen hen en hij dwong hen nooit om zijn religie binnen te gaan, zoals zijn Heer de Almachtige hem had geboden:
Er is geen dwang in religie, want juiste leiding verschilt duidelijk van foute (2: 256).
De ontkenning in het vers draagt de betekenis van het verbod, namelijk, je mag je religie aan niemand opdringen.