Denk!
Als bekeerling tot islam helpt een verfijnd en juist begrip van theologie om ons te verzoenen met de verschillende geloofstradities en tegelijk toch onze plaats te kennen in relatie tot de Schepper.
De ontoereikendheid van veel geboren moslims is dat ze bang zijn om na te denken, na te denken en na te denken. Ze roepen de angst op dat dit ons op een dwaalspoor zal brengen, zonder rekening te houden met het feit dat het net contemplatie van God was die ons tot de islam bracht. Ze zeggen dat we voorzichtig moeten zijn met speculatie over de aard van het goddelijke, aangezien Hij "ondoorgrondelijk" is. Als dat zo was, waarom hebben we dan de studie van ‘aqiedah nodig?
Er zijn veel van degenen die bekeerlingen onderwijzen die zeggen dat we niets moeten betwijfelen, maar ons gewoon moeten “onderwerpen”. Over die gedachte zeggen wij dan, onderwerpen we ons aan Allah, of onderwerpen we ons aan het begrip van Allah van deze mensen?
